Η Κάθαρση

Κύριο άρθρο του περιοδικού «ΜΑΧΗΤΗΣ» 

(φύλλο Ιανουαρίου Φεβρουάριου 2005),
όπου αρθρογραφεί και ο θεολόγος κ. Νικόλαος Νευράκης (ιεροκήρυκας της αρχιεπισκοπής Αθηνών, κοσμήτορας της θεολογίας και επίτιμος καθηγητής του πανεπιστήμιου Αθηνών).

Η Κάθαρση

Αίτημα, δικαίωμα και πόθος των πιστών είναι η κάθαρση στη διοίκηση της Εκκλησίας. Πάντοτε ο ιερός Κλήρος και κάθε χριστιανός χρειάζεται αυτοκάθαρση, δηλαδή τη ζωή της συνεχούς μετανοίας.
Ο Απόστολος Παύλος για την κάθαρση γράφει στον μαθητή του Τιμόθεο, επίσκοπο Εφέσου, τα βαρυσήμαντα:
«Τους αμαρτάνοντας (εννοεί τους δημόσια σκανδαλίζοντες το πλήρωμα της Εκκλησίας) ενώπιον πάντων έλεγχε, ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι» (Α΄ Τιμ. 5, 20).
Για το ίδιο θέμα ο Ουρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος παραγγέλλει στους χωρεπισκόπους τα αξιολογότατα:
«Επικαθαρίσατε την Εκκλησία, τους αναξίους αυτής απελαύνοντας, και του λοιπού εξετάζετε μεν τους αξίους και παραδέχεστε». (P.G. 32, 401 και ΕΠΕ 2, 184).

Η Εκκλησία, ως Θεανθρώπινος Οργανισμός (σώμα Χριστού) δεν κινδυνεύει από τους εχθρούς της. Ο ιερός Χρυσόστομος ωραιότατα σημειώνει ότι η Εκκλησία «κλυδωνίζεται (περνάει τρικυμίες και φοβερούς διωγμούς) αλλ' ου καταποντίζεται» (P.G. 52, 398).

Επομένως, ας μη φοβόμαστε την κάθαρση που είναι εξυγίανση. Έτσι θα φυλαχτεί η Εκκλησία από εσωτερικούς εχθρούς... που είναι οι πλέον επικίνδυνοι!..