Δευτέρα, 6 Σεπτεμβρίου 2004
Αγαπητά μου αδέλφια,
Χαίρετε την χαρά του Κυρίου μας!
1. Καλό ξημέρωμα και σε εσάς. Καλή και ευλογημένη και η εβδομάδα σας.
2. Έτσι είναι! Την εκκλησία εδώ πώς να την ξεχάσεις όσο γέρος και κουφός να είσαι, η καμπάνα σε ξυπνά από τις 7 η ώρα αν είσαι δίπλα στο ναό όπως εμείς. Και έχουμε τόσους ναούς, τόσες πνευματικές οάσεις, και κανονικά θα έπρεπε να είμαστε ευτυχισμένοι και ξεδιψασμένοι...
3. Δεν ήμουν και τόσο καλά, χτες το πρωί. Ούτε και από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο δεν μπορούσα να παρακολουθήσω με ανοιχτό μυαλό την Λειτουργία. Εκείνα μάλιστα τα μακρόσυρτα ααααα εεεεε ηηηηη οοοοοο, που είναι κάτι «άγιος ο Θεός» πρέπει να είναι (ο Θεός και η ψυχή τους τι λένε, μπορεί και να... μας βρίσουν που λέει ο λόγος, και να μη το καταλάβουμε), και κάτι άλλα, με κοίμισαν! Ξύπνησα, όταν μιλούσε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης (στην EΤ 3), και δυνάμωσα τη φωνή για να τον ακούσω καλύτερα. Δεν πρόλαβα να πω «τι ωραία που τα λέει!», όταν την ίδια στιγμή τον κόψανε για διαφημίσεις, και μετά... μπαλέτο!!!..
ΚΟΨΑΝΕ ΤΟΝ "ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟ", ΚΑΙ ΕΒΑΛΑΝ... ΜΠΑΛΕΤΟ!
Ε, τα ήθελε και αυτουνού η παρέα (παπάδες ψαλτες κλπ) που μάκρυναν κατά 50 ολόκληρα λεπτά την λειτουργία. Και τον κόψανε τον Δεσπότη στον αέρα. Εμείς όμως τι φταίγαμε;
Σας χαιρετώ,
με αγάπη Χριστού,
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου